Zaten çok faydalı olmadığı konusunda hemfikirdik;
Ancak güncel bilimsel çalışmalar aşırı TV izlemenin demans, Parkinson Hastalığı ve depresyon riskini artırdığına işaret ediyor.
Demans ve Parkinson Hastalığı günümüzde karşılaştığımız en yaygın iki nörodejeneratif hastalıktır.
Bir başka ifadeyle,
Bu iki hastalıkta ilerleyici ve geri dönüşümsüz nöron (sinir hücresi) hasarı ortaya çıkar.
Ve,
Nüfusun yaşlanmasına bağlı olarak tüm kronik hastalıklarda olduğu gibi bu hastalıkların da görülme sıklığı hızla artıyor.
İşte tam burada da bir kısırdöngü karşımıza çıkıyor;
İnsanlar yaşlandıkça mental ve fiziksel olarak daha âtıl bir yaşam tarzına çekiliyor ya da çekilmek zorunda kalıyor,
Ve,
Yaşlılar hareketsiz bir şekilde TV karşısında çok uzun saatler geçiriyor.
Bu durum da nörodejeneratif hastalıkların ilerlemesini kolaylaştırıyor.
Pek tabii ki demans, Parkinson hastalığı ve depresyon gelişimini direkt aşırı TV izlemeye bağlayamayız,
Lakin,
Bilimsel çalışmalar gelişme riskini artırdığını net bir şekilde söylüyor.
Özetle,
Bir nev’i “yumurta-tavuk paradoksu” ile karşı karşıya kalıyoruz…
“Televizyon Ekranının Çocuk Sağlığı Üzerindeki Karanlık Yüzü” başlıklı yazımda aşırı TV izlemenin çocukların sağlığı üzerindeki etkilerinden bahsetmiştim.
Bu paylaşımda ise erişkin ve yaşlı popülasyonun karşı karşıya olduğu riskleri bulacaksınız.
