NAZIM HİKMET
3 HAZİRAN 1963 TARİHİNDEN
10 SENE ÖNCE DE ÖLDÜ
Hepimiz Nazım Hikmet’in ölüm tarihini 3 Haziran 1963 olarak biliriz.
Ama işin aslı,
Büyük şair bu tarihten on yıl önce de ölmüştü.
Bir üst cümlede bilerek “önce de” olarak kullandım,
Çünkü,
Dilimizde “dahi” anlamındaki “-de/-da” ekleri ayrı yazılır.
Biraz kafalar karışmış olabilir.
Yine de,
Birkaç sorum olacak sizlere…
Bir kişinin hayata gözlerini yumması ile ilgili dikkate alınması gereken “ilk ölüm tarihi” mi,
Yoksa,
Son ölüm tarihi mi olmalı?
Nazım Hikmet’in ilk ölümü 3 Haziran 1963 tarihinden tam 10 sene önce olmuştu…
Bir İnsan Kaç Kere Ölebilir?
Sizi temin ederim, mecazi bir anlam yüklemesi ya da kelime oyunu yapmıyorum.
Eğer,
Ölmek kelimesine yüklediğimiz anlam kalbin ve solunumun durması ise,
Ki bu duruma kardiyopulmoner arrest diyoruz,
Birden çok kere ölmek mümkündür!!!
Demem o ki,
Almanız gereken nefes istihkakını tamamlamamışsanız,
Kader planınız nihayetlenmemişse,
Başarılı bir tıbbi müdahale ile kardiyopulmoner arrest sonrasında dahi hayata kaldığınız yerden devam edebilirsiniz.
Tıpkı Nazım Hikmet Ran örneğinde olduğu gibi…
Nazım Hikmet 3 Haziran 1963 Tarihinden 10 Yıl Önce Neden Öldü?
Nazım Hikmet neden öldü, nasıl öldü gibi sorular hep gündemde kalmıştır.
Aslında bu soruların tek bir cevabı yok…
Nazım cezaevi yıllarından itibaren tanışık olduğu kalp hastalığı nedeniyle zaten ciddi sağlık sorunları yaşıyordu.
Zor koşullar ve kaçak / sürgünde bir yaşamın üzerine,
Doktorlarının tüm uyarılarına rağmen sigara, alkol ve düzensiz bir yaşam tarzından vazgeçememiş olması tüm mevcut sıkıntılara tuz biber oluyordu.
Nazım Hikmet, Peredelkino’daki evinde 1953 yılının Nisan ayında ikinci kalp krizini geçirdi.
O esnada hayat arkadaşı Galina Grigoryevna Kolesnikova idi,
Ve,
O bir doktordu…
Korkulan Olur...
Galina’nın gözlerinin önünde Nazım’ın nabzı durmuştu, nefes almıyordu.
Yani,
Nazım Hikmet Ran ölmüştü!!!
En yakın hastane evlerine 30 dakikalık mesafedeydi,
Ve,
Bu nereden baksan Nazım Hikmet’e bir saatten önce müdahale edilemeyeceği anlamına geliyordu.
Halbuki bu kadar zamanları yoktu…
Galina büyük bir cesaretle aşık olduğu adamın kalbine adrenalin dolu enjektörü sapladı,
Kalp masajı ve suni solunuma başladı.
Galina tam anlamıyla Nazım Hikmet’e bir hayat öpücüğü vermişti,
Çünkü,
Ambulans geldiğinde büyük şair artık nefes alıyordu ve kendisine gelmişti.
Nazım Hikmet’in Vasiyeti
Nazım Hikmet için “top tam kale çizginin üzerinden çıkarıldı” ifadesini kullanmak çok da hatalı olmaz.
Ölüm – kalım arasındaki bu gitgelin ardından, dört ay süreyle Barvikha Sanatoryumunda kalır.
İşe Vasiyet şiirini de burada kaleme alır…
Yoldaşlar, nasip olmazsa görmek o günü
Ölürsem kurtuluştan önce yani
Alıp götürün Anadolu’da bir köy mezarlığına gömün beni
Yoldaşlar, ölürsem o günden önce yani
Öyle gibi de görünüyor
Anadolu’da bir köy mezarlığına gömün beni
Ve de uyarına gelirse
Tepemde bir de çınar olursa
Taş maş da istemez hani…
Nazım Hikmet’in Son Aşkı
Takvimler 1958’i gösterdiğinde Nazım Hikmet yeni bir aşka yelken açar.
Kendisinden otuz yaş küçük olan Vera’sına,
Vera Tulyakova’ya kaptırmıştır bu sefer gönlünü.
Doktorlar “Bu kalple aşık olursan ancak 3 yıl yaşarsın” derler.
O da tercihini 3 yıldan,
Yani,
Dolu dolu aşkla yaşamaktan yana kullanır.
O günden sonra da tam olarak 3 yıl 4 ay yaşayacaktır…
Gerçi…
10 Eylül 1961’de yazdığı şiirinde ölümü artık çok yakınında hissettiği net bir şekilde görünmektedir:
Geliyor sıram
Ansızın atlayacağım boşluğa
Ne çürüyen etimden haberim olacak
Ne gözlerimin çukurunda dolaşan böceklerden
Durup dinlenmeden ölümü düşünüyorum
Sıram yakın demek…
3 Haziran 1963
Bir pazartesi sabahı,
Takvim yaprakları 3 Haziran 1963’ü gösteriyordu…
Nazım Hikmet hergün olduğu gibi o sabah da erkenden uyanır,
Vera’yı uyandırmamaya özen göstererek yatağından doğrulur,
Günlük gazetesini almak için kapının dışındaki posta kutusuna yönlenir.
Ve…
Birdenbire dizleri çözülüp yere yığılıkalır…
Geri dönmekte geciktiği için Vera meraklanıp kapıya gidince Nazım Hikmet’i mektuplarla gazetelerin arasında yerde yatarken görür.
Acilen ambulans çağırır,
Ama,
İlk yardım ekibi geldiğinde Nazım Hikmet Ran çoktan göçmüştür bu dünyadan…
Defin işlemleri için pasaportunu bulmak amacıyla kocasının ceketinin ceplerini karıştıran Vera,
İç cepte,
Tam da kalbinin hizasında kendi fotoğrafıyla karşılaşır.
Nazım Hikmet fotoğrafın arkasında sekiz satırlık bir şiir bırakmıştır son aşkına:
Gelsene dedi bana
Kalsana dedi bana
Gülsene dedi bana
Ölsene dedi bana
Geldim
Kaldım
Güldüm
Öldüm…
Bu yazıyı paylaşabilirisiniz:
Bu yazıdan sonra “Ampulün İcadı Kardiyovasküler Hastalıkları Nasıl Artırdı?” ve “Tütün Kullanımı İçin Kritik Miktar” başlıklı yazıları okuyabilirsiniz.
